خرید و فروش ارزهای دیجیتال

پی 98 مکانیزه ترین ارائه دهنده خدمات پرداخت آنلاین، ویژه دانشجویان ، برنامه نویسان و سایر کاربران ایرانی که شامل :

خرید از فروشگاه های خارجی ، افتتاح حساب های بین المللی ، ارائه درگاه های خارجی ، صدور و شارژ کارت های اعتباری ویزا و مستر ، تعیین وقت سفارت ،

ثبت نام آزمون های دانشجویی ، فعالسازی حساب های کاربری ویژه برنامه نویسان و نقد کردن درآمد های ارزی آنها می شود.

این مجموعه نظر به استقبال کاربران ایرانی برای خرید و سرمایه گذاری در حوزه ارزهای دیجیتال هم چون بیت کوین ، اتریوم ، ریپل و .. و عدم دسترسی آنها به اکسچنجر های بین المللی امکان خرید و فروش این دسته از محصولات را نیر برای کاربران ایرانی فراهم نموده است

تفاوت اثبات کار با اثبات سهام

تفاوت اثبات کار با اثبات سهام چیست؟

اثبات کار و اثبات سهام دو ساز و کار توافقی برای تایید تراکنش ها در یک شبکه بلاک چین است که هر کدام معیار خاصی را برای صلاحیت یک گره در رابطه با تایید تراکنش ها در نظر می گیرند. در ادامه به بررسی تفاوت این دو ساز و کار می پردازیم.

بلاک چین بر مبنای مفاهیم تساوی بین افراد بنا شده است. به عبارتی دیگر بلاک چین سیستمی از همتایان یا کاربران مساوی از نظر سطح دسترسی هستند. اگر بعضی از آن ها در دسترس نباشند، بلاک چین به دلیل ذات نامتمرکزی که دارد به کار خودش ادامه می دهد. همتا بودن به این معناست که منابع شخصی تان را در اختیار شبکه قرار دهید؛ فضای ذخیره سازی، قدرت پردازنده مرکزی و گرافیکی، RAM، بهنای باند شبکه و…

این فرآیند انرژی بر است و نیاز به سرمایه گذاری، قابل اعتماد بودن و مسئولیت پذیری کاربر دارد. در بلاک چین این کاربران همان ماینر ها یا گره ها هستند.

ضروری است که این کاربران تشویق شوند تا با صداقت کار کنند و بهترین خدمات را برای پایدار ماندن بلاک چین ارائه کنند. با توجه به این که در سراسر جهان صد ها هزار گره وجود دارد، همچنین مهم است که راهی برای ایجاد توافق بین همه آن ها پیدا کنیم. اجماع یک قرارداد یا یک سری قوانین است که هر گره می بایست به منظور این که قادر باشند تراکنش ها و بلاک ها را تایید کند، از آن ها تبعیت کند. اگر یک بلاک بیت کوین بیشتر از حد مجازش بسازد، تمامی گره های کامل آن بلاک را پس می زنند حتی اگر برخی از ماینر ها آن را تایید کنند. بلاک تنها زمانی در شبکه پذیرفته می شود که بین کاربران توافق باشد.

حالا بیاید دو الگوریتم یا شیوه اجماع یا توافق جمعی معروف، یعنی اثبات سهام و اثبات کار را در نظر بگیریم.

همچنین بخوانید |  دانشگاه ایرلندی در مقطع کارشناسی ارشد بلاک چین دانشجو می پذیرد

اثبات کار

اثبات کار (PoW) اولین الگوریتم توافقی می باشد که ساخته شده است. از این اجماع در اتریوم، بیت کوین و فورک های این دو پروژه مثل بیت کوین کش، لایت کوین، دوج کوین و… استفاده می شود.

بلاک چین از ماینر ها، گره ها و سهام داران تشکیل شده است. ماینر ها پازل های ریاضیاتی را حل می کنند تا از راه یافتن بلاک های جدید و اضافه کردنشان به زنجیره پاداش دریافت کنند. آن ها همچنین تراکنش ها را اعتبارسنجی می کنند و از نظر این که دو بار خرج شدن هم اتفاق نیافتد، بررسی می کنند. گره ها بلاک چین را در سراسر جهان پخش می کنند (آن ها کل تاریخچه بلاک چین شامل تراکنش ها و تمام بلاک ها را نگهداری می کنند.) و سهام داران در رمزارز آن بلاک چین سرمایه گذاری و از آن به عنوان روشی برای پرداخت یا معامله استفاده می کنند.

در اثبات کار، از ماینر های بلاک چین استفاده می شود. آن ها پازل های ریاضی را حل می کنند (که انرژی بر، زمان بر و نیازمند پردازنده مرکزی یا پردازنده گرافیکی است). اگر یک ماینر به عنوان اولین نفر یک پازل را حل کند، او به خاطر اثبات کارش پاداش دریافت می کند.

از آن جایی که هزاران ماینر وجود دارد، سیستم می بایست سختی پازل ها را به گونه ای تنظیم کند که از تورم در بلاکچین جلوگیری شود. (بلاک باید هر 10 دقیقه ایجاد شود) هر چه تعداد ماینر ها بیشتر شود، سختی حل پازل هم بیشتر می شود. سختی استخراج هر 2 هفته تنظیم می شود. همیشه برد با قوی ترین ماینر ها نیست. این کار نوعی لاتاری یا بخت آزمایی به حساب می آید که باعث می شود سیستم توسط یک سری استخر های استخراج به یک سیستم متمرکز تبدیل نشود. استخر های استخراج افراد متحد در استخراج هستند پس از استخراج موفقیت آمیز با همکاری یکدیگر، پاداش حاصل شده بین تمامی شرکت کنندگان تقسیم می شود.

همچنین بخوانید |  کومودو (Komodo) چیست و چگونه کار می کند؟

بزرگترین مشکل این است که اثبات کار انرژی زیادی مصرف می کند و با توجه به این موضوع اتریوم قصد دارد که خود را از اثبات کار جدا کند و به اثبات سهام روی بیاورد.

اثبات سهام

اثبات سهام اما کاملا با اثبات کار تفاوت دارد و شامل پاداش در ازای یافتن بلاک ها نمی شود. ماینری هم در کار نیست که برای دریافت پاداش کار کند. به جای آن سیستم یک کاربر را بر اساس این که سهام یا دارایی اش چقدر است به عنوان سازنده بلاک انتخاب می کند. به این سازندگان بلاک فورجر (Forger) گفته می شود. فورجر ها کارمزد شبکه را به عنوان پاداش برای اعتبارسنجی تراکنش بر می دارند. اعتبارسنجی فرآیندی است که در آن تک تک تراکنش ها بررسی می شوند تا از شبکه در برابر دو بار خرج شدن یا حمله Sybil محافظت شود. بلاک چین های اثبات کار، مانند بیت کوین، لایت کوین، بیت کوین کش و بیت کوین گلد در معرض خطر چنین حملاتی هستند. هنگامی که سختی استخراج کم می شود، ساده تر می شود که به اندازه کافی توان پردازشی تهیه کنید تا یک حمله 51 درصد ترتیب دهید.

رمزارز هایی که در آن ها از اثبات سهام استفاده می شود، عبارتند از :

  • DASH
  • NEO
  • Decred
  • QTUM
  • Komodo
  • Waves

لیست ساز و کار های مختلف توافقی، طولانی است. فناوری های مختلف از شیوه های توافقی مختلفی استفاده می کنند. از جمله ساز و کار های دیگر می تواند به موارد زیر اشاره کرد.

  • Proof of Authority (PoA)
  • Proof of Weight (PoWeight)
  • Byzantine Fault Tolerance (BFT)
  • Directed Acyclic Graphs (DAGs)
  • Delegated Proof of Stake (DP)

امتیاز شما به این نوشته چقدر است؟

این نوشته مفید بود؟

برای آگاهی از آخرین نوشته ها، خبر ها و تحلیل های کوتاه به کانال تلگرام پی98 بپیوندید.